επιφάνια
Στάθηκε λοιπόν μπροστά
με το πνευμόνι του διαμπερές
κι ένα μπουκάλι χωρίς πώμα
ή μέσα μήνυμα
με την αμηχανία του ακάλεστου
στο κατώφλι κυριακάτικα
όταν όλες οι κάβες έχουν κλείσει
"ρε Πάνο" του είπα, "από το χώμα έρχεσαι και μου μυρίζεις
σαν όταν έσκαβες χωράφια ο ίδιος κόπιασε".
Εκείνος δεν απάντησε - ούτε καν φαίνονταν
να έχει καταλάβει με κοίταξε αργά στο στήθος
σαν να ψάχνει τους υπότιτλους
κι έβγαζε ένα μαντήλι συνέχεια κόκκινο
σκουπίζοντας την ευφυία στάλα στάλα από το μέτωπο.
Δεν ήτανε στη γλώσσα ο Πάνος.
Δεν "τό' χε" που λεν οι γλωσσοπλάστες.
Σε μια μαύρη φωτογραφία ήτανε, χωμένος στο παλιό του ρούχο.
σημ: αυτό το ποίημα βγήκε με αναμμένο το αλάρμ
μόλις προσπέρασα έναν που σου έμοιαζε ρε Πάνο
ακίνητος στο αεράκι του αμπελώνα
με το πουκάμισο του καπνισμένο
λογάριαζε την αριθμητική των πουλιών.
του Θοδωρή Ρακόπουλου, από την συλλογή "Φαγιούμ", εκδόσεις Μανδραγόρας,
τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή, γεννηθείς το 1981, υπάρχει λοιπόν ελπίδα σε αυτή την χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου