Το ποίημα του μήνα... Οκτώβριος 2012

33

Απομεσήμερο ξανά. Φυσάει και πάλι.
       Αέρας απ' το παρελθόν.
Κυλάει στα γόνατα της μέρας

τσίγκινο πώμα σκουριασμένο ο ήλιος,
      στρογγυλός. Στο κοίλο των ματιών
βαθιά μια θάλασσα λικνίζεται,

κρέμα απ' αφρόσκονη κι αλάτι.
       Πάει ανάερος στην ακτή
ο ίσκιος των ωρών,

με πέλματα υπνοβάτη.
      Βαρειά ζυγίζεται η ζέστη
γαλάζια λαμαρίνα: ο ουρανός

τον συγκρατούν οι ώμοι ενός
       βουνού που ανακλαδίζεται.
Πάνω στην κόψη τους το φως

αστράφτει μια στιγμή, και μηδενίζεται.

ποίημα του Κώστα Κουτσουρέλη από την συλλογή: αέρας αύγουστος, 2012 από τις εκδόσεις Περισπωμένη, φροντισμένη έκδοση, υψηλής ποιότητας. Ο ποιητής διατηρεί πολύ ενδιαφέροντα προσωπικό ιστότοπο: www.koutsourelis.gr