Το φάντασμά μου να 'ρχεται το νιώθω
Το φάντασμά μου να 'ρχεται το νιώθω
κάτω απ' το σάρκινο κοστούμι όπου μένω,
ποτέ δεν ήξερα αν ζω ή αν πεθαίνω,
αν έχω του ίσκιου ή του σώματος τον πόθο.
Την πόλη περπατώ, την ξαναχτίζω
με ματαιότητας το βλέμμα κάθε μέρα
άλλοτε εκείνη χάνεται, άλλοτε φεύγω πέρα,
άοπλος το όνειρο μου προασπίζω.
Κι εμέ συναπαντώ, μ' αναγνωρίζω
όλο θάνατο, από σκιά φτιαγμένο
κι άλλο δεν είμαι τίποτα, ρωτώ, όμως γνωρίζω
μόνο ότι δεν έκλαψα το κλάμα το θλιμμένο
γι' αυτόν το μελλοθάνατο που κομίζω
κάτω απ' το σάρκινο κουστούμι όπου μένω.
Ποίημα του Κουβανού Γαστόν Μπακέρο (1918 - 1997), σε υποδειγματική μετάφραση της Ελένης Χαρατσή, από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος, που έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά στην έκδοση με πολύ καλαισθησία και μεράκι. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2001, με τίτλο: "Λέξεις γραμμένες στην άμμο από ένα αθώο" και έκτοτε ο ποιητής δεν ξαναενοχλήθηκε.
Ο Γαστόν Μπακέρο δηλώνει: "Ποτέ δε με άκουσε κανείς να λέω "είμαι ποιητής". Φίλος της Ποίησης, αιώνιος εραστής της, μαθητευόμενος της τρομερής τέχνης που απαιτεί, αυτό αισθάνομαι πως είμαι."
Έχει πει κι άλλα, έχει γράψει αρκετά. Τον αναφέρω γιατί οι φίλοι της Ποίησης εκλίπουν και όσο περνά ο καιρός μειώνονται δραματικά και οι "φίλοι" των γραμμάτων γενικά, όσο για τους "μαθητευόμενους" αυτοί πια είναι είδος προς εξαφάνιση.
Το φάντασμά μου να 'ρχεται το νιώθω
κάτω απ' το σάρκινο κοστούμι όπου μένω,
ποτέ δεν ήξερα αν ζω ή αν πεθαίνω,
αν έχω του ίσκιου ή του σώματος τον πόθο.
Την πόλη περπατώ, την ξαναχτίζω
με ματαιότητας το βλέμμα κάθε μέρα
άλλοτε εκείνη χάνεται, άλλοτε φεύγω πέρα,
άοπλος το όνειρο μου προασπίζω.
Κι εμέ συναπαντώ, μ' αναγνωρίζω
όλο θάνατο, από σκιά φτιαγμένο
κι άλλο δεν είμαι τίποτα, ρωτώ, όμως γνωρίζω
μόνο ότι δεν έκλαψα το κλάμα το θλιμμένο
γι' αυτόν το μελλοθάνατο που κομίζω
κάτω απ' το σάρκινο κουστούμι όπου μένω.
Ποίημα του Κουβανού Γαστόν Μπακέρο (1918 - 1997), σε υποδειγματική μετάφραση της Ελένης Χαρατσή, από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος, που έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά στην έκδοση με πολύ καλαισθησία και μεράκι. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2001, με τίτλο: "Λέξεις γραμμένες στην άμμο από ένα αθώο" και έκτοτε ο ποιητής δεν ξαναενοχλήθηκε.
Ο Γαστόν Μπακέρο δηλώνει: "Ποτέ δε με άκουσε κανείς να λέω "είμαι ποιητής". Φίλος της Ποίησης, αιώνιος εραστής της, μαθητευόμενος της τρομερής τέχνης που απαιτεί, αυτό αισθάνομαι πως είμαι."
Έχει πει κι άλλα, έχει γράψει αρκετά. Τον αναφέρω γιατί οι φίλοι της Ποίησης εκλίπουν και όσο περνά ο καιρός μειώνονται δραματικά και οι "φίλοι" των γραμμάτων γενικά, όσο για τους "μαθητευόμενους" αυτοί πια είναι είδος προς εξαφάνιση.
